کلام ولایت در مورد نماز
نماز در حالات آمادگی روحی , به آدمی عروج و حال و حضور بیشتر میبخشد و در حالات غفلت و نا امادگی ,در گوش او زنگ آماده باش می نوازد اورابه آن وادی نورانی نزدیک میسازد.لذا نماز در هیچ حالی نباید ترک شود.در عین شدت و محنت , در بحبوحه میدان جهاد , در هنگام جهاد , در هنگام فراغ و آسایش , وحتی میان محیط لجن آلودی که انسان با هوس ها و کینه و شهوت ها و خود خواهی ها, پیرامون خود پدید آورده است.نماز یک شربت مقوی و شفابخش است.باید آن را با دل و جان خود نوشید واز نقطه که در آن واقع شده ایم, یک گام با یک میدان به بهشت رضوان نزدیک شد.
از این روست که نه حی الی الجهاد و نه حی الی الصوم و نه حی الی الفاق , نگفته اند , ولی هروز باراها سروده اند:حی الی الصواه.